Assistentiewoningen kwamen in de plaats van serviceflats. Een erkende assistentiewoning is een individueel aangepaste woning of wooneenheid waarin de bewoner zelfstandig woont en een beroep kan doen op zorg en diensten. Daardoor hoeven de bewoners bij toenemende zorgbehoefte niet plots uit hun vertrouwde woonomgeving te verhuizen.

Per groep van assistentiewoningen wordt een beheersinstantie aangesteld. Zij organiseert alle zorg en dienstverlening, voorziet in een 24/24 noodoproepservice en overbruggingszorg en neemt het beheer van de gebouwen voor haar rekening. Senior Homes is hierin uniek en doet naast het bouwen ook het beheer zelf.  In de groepen van assistentiewoningen moet er op vaste tijdstippen een woonassistent aanwezig die onder meer zorgt voor de sociale netwerkvorming, bij Senior Homes is die woonassistent 6/7 aanwezig.

Senior Homes hecht veel belang aan de centrale ligging van zijn projecten en zorgt voor een aangename groene omgeving, 
in de nabijheid van alle noodzakelijke voorzieningen.

De federale regering heeft, met ingang van 1 januari 2017, een nieuw verlaagd btw-tarief van 12% ingevoerd voor privé-investeringen in sociale huisvesting. Deze maatregel beoogt o.a. het tekort aan seniorenhuisvesting op te vangen. Voortaan zullen ook privé-investeerders die een woning kopen, om deze woning te verhuren, kunnen genieten van een verlaagd btw-tarief van 12%.

De vraag naar assistentieflats is groot. De zorgsector kampt al een tijdje met tekorten die er niet beter op worden. Tegen 2020 meer dan één vierde van de bevolking ouder zijn dan 65 jaar. Het huidige aanbod volstaat niet. Assistentiewoningen zullen een kostbaar goed worden in de toekomst. Woonzorgcentra worden pas een oplossing als senioren in zware mate hulpbehoevend worden. Assistentiewoningen bieden een oplossing: onze bewoners zijn volledig zelfstandig maar hebben de mogelijkheid tot hulp voor als het nodig wordt. De bedoeling is dat onze bewoners zo lang mogelijk en zo zelfstandig mogelijk in hun eigen appartement kunnen blijven.

De woningbouwwet van 9 juli 1971, beter bekend als de wet Breyne, biedt de bouwer van een huis en de koper van een te bouwen woning (verkoop op plan – aanneming sleutel op de deur) een uitgebreide bescherming op verschillende vlakken. Deze wet is dwingend, wat betekent dat men er niet kan van afwijken.

Zo moet de toekomstige eigenaar een volledige en correcte informatie krijgen. Een aantal vermeldingen moeten in de schriftelijke overeenkomst staan.

De woningbouwwet garandeert de toekomstige eigenaar onder meer:

• bij het sluiten van de overeenkomst mag het voorschot maximaal 5 % van de totale prijs bedragen;
• strikte betalingsmodaliteiten: het saldo is opeisbaar in gedeelten die niet hoger mogen liggen dan de prijs van de al uitgevoerde werken;
• een vooraf vastgestelde totaalprijs;
• de oplevering gebeurt verplicht in 2 fasen: een voorlopige en een definitieve, waar minimum 1 jaar tussen moet liggen;
• er is een verplichte waarborg die kan gaan tot 100 %;
• strenge aansprakelijkheidsregels: de verkoper is niet alleen aansprakelijk voor verborgen gebreken, ook de tienjarige aansprakelijkheid voor zware, zelfs zichtbare gebreken, rust op hem.

De wet verwacht ook van de notaris en de architect naast een algemene informatieverplichting, een bijzondere tussenkomst en controle.

Wanneer in de overeenkomst iets staat dat strijdig is met deze wet worden deze clausules als ongeschreven beschouwd.

Bron: FOD Economie

Dat is helemaal juist.  Iedere eigenaar van een assistentieflat geniet van de vrijstelling van onroerende voorheffing of grondlasten. Normaal betaalt u dit 1 maal per jaar berekend op basis van uw kadastraal inkomen.