Ontmoet Gilbert, onze vogelliefhebber uit Residentie De Orangerie

Gilbert, bewoner in Residentie De Orangerie te Evergem is gefascineerd door vogels. We interviewden hem en vroegen hem onder meer hoe hij zijn grote passie ook in de residentie kan uitvoeren.

Als klein kind bezocht hij vaak zijn grootouders. Gilbert zijn grootvader was een duivenmelker en zo kreeg hij de kans om ook af en toe een vink te trainen. Hij kreeg de microbe te pakken en bij de leeftijd van 12, mocht hij voor het eerst deelnemen aan een wedstrijd met vinken. Ook wel de “Vinkenzetting” genoemd. Deze wedstrijd is specifiek met Botvinken. Het is een wedstrijd waarbij de vinkeniers (vinkenhouders) zich met een vinkenkooi opstellen langs een weg, met telkens 2,4 meter tussen vinkenier en vink. Ze tellen gedurende een uur het aantal liedjes van hun vink door het te turven op een zwarte houten stok.

Botvink.

“Ik verkocht ooit een vink voor 1900 euro. Deze vink kon wel 500 liedjes in 1 uur zingen.”

Op zijn 18e begon hij goudvinken te kweken om deze later te verkopen. “De goudvink leeft anders dan de andere vinken. Deze leven in paren of in kleine groepjes. Het mannetje is opvallend roodroze-zwart getekend, en heeft een zacht fluitend roepje. Dit is mijn favoriet, ik heb er zelfs een sleutelhanger van.”; vertelt Gilbert ons.

Sleutelhanger met goudvink van Gilbert.

In 1972 kwam echter een koninklijk besluit ter bescherming van vogels en mochten er geen vinken meer gevangen worden. “Dat heeft me niet weerhouden om ze aan te trekken.”

Distelvink.

Hier, in De Orangerie, komen vooral Distelvinken voor. Die hebben de Belgische driekleur. De roep van een putter is een vloeiend, twinkelend tswit-wit-wit. “Ik lok ze naar de boom door de juiste zaden aan te bieden; zonnepitjes gemengd met kanarie-voeding Ik kan hier echt van genieten. Ik zie de Distelvinken iedere dag komen; ’s morgens vroeg of ’s avonds als het rustig is. Elke dag leg ik vers eten in de voederbakjes. ’s Avonds haal ik het wel weer weg zodat de bosduiven en kauwen het niet opeten.”

Verder op de residentie hebben we ook nog geniet van goudhaantjes en botvinken.

Wist je trouwens dat vinken tot 3x/jaar kunnen kweken en ze nestjes kunnen hebben van 10 à 15 jongen? Gilbert zoekt voortdurend hoe hij zijn vinken het leven nog beter kan maken. Zo zal hij een vogelkastje waarvan het gaatje met de ingang te klein is, nog laten vergroten. Hij merkte namelijk op dat ze ernaar gaan kijken maar nog niet erin geweest zijn.

“Onlangs kwam een buizerd overgevlogen, die had bij de buur een kauw gevangen (je hoorde ze roepen). Prachtig om die vogel te zien overvliegen, wat een brede vleugels.”

Gilbert is een echte vogelliefhebber en hij is blij dat hij zijn hobby van vroeger ook hier nog een klein beetje kan verder zetten.

Buizerd.

Naast zijn passie voor vinken is hij ook, samen met zijn echtgenote Ghiselle, actief op de petanquebaan. Ze leerden elkaar er 30 jaar geleden kennen en hij, Gilbert, is zo nog steeds aangesloten bij de Koninklijke petanqueclub Schorpioen in Wondelgem.

Ze gaan nog regelmatig spelen, niet alleen als het mooi weer is, maar ook binnen is een baan voorzien. Ghiselle heeft trouwens jarenlang competitie gespeeld. Hij was haar chauffeur.

Door deze hobby hebben ze via de federatie veel groepsreizen kunnen maken naar Turkije, Griekenland, …

Ook op de residentie is er een petanquebaan aanwezig en werpen ze een balletje met de andere bewoners. Stuk voor stuk leren ze hen de regels van het professionele petanquen.

Ondertussen heeft Gilbert al 2 petanquebanen afgezet met koord zodat ze tegelijkertijd met 2 ploegen kunnen spelen.

Bezige bijen zijn ze zeker, ze konden het niet laten om ook hun achtertuintje wat bloemrijker te maken.

Restez-au courant des dernières nouvelles chez Senior Homes !

Smaakt deze blog naar meer? Schrijf u nu in voor de nieuwsbrief van Senior Homes en ontvang interessante updates regelmatig in uw mailbox.